Zwyczaj ubierania świątecznej choinki na Kaszubach pojawił się dopiero na początku XX stulecia. Choinka zastąpiła snopek żyta. Snop stawiano w kącie izby, żeby zapewnić obfite plony i dobrobyt w nadchodzącym roku. Świąteczne drzewko przystrajano dopiero w wigilię. Na jego gałązkach wieszano jabłka i ciastka. Ozdoby wykonywano ze słomy , albo z papierków po cukierkach.
Do dziś kładzie się pod świąteczny obrus sianko, które jest pozostałością dawnego obyczaju. Tradycyjny, wigilijny stół na Kaszubach był skromnie zastawiony. Przeważały na nim potrawy z suszonych owoców i grzybów, fasoli, grochu, maku, kapusty, ziemniaków i ryby. Zamiast tradycyjnego Mikołaja z białą brodą w czerwonym ubraniu, do dziś na Kaszubach można spotkać Gwiazdora. Najczęstszym strojem Gwiazdora jest przyozdobiony kolorowymi wstążkami płaszcz i słomiana korona.
W wigilię odwiedzają kaszubskie domy kolędnicy, nazywani Gwiazdką. Od 25 grudnia do 6 stycznia trwają „Gòdë”, w czasie których można spotkać Gwiżdże, wędrujące od domostwa do domostwa. Gwiżdże, to te same postacie, które w wigilijny wieczór kolędują pod nazwą Gwiazdka.
Kaszubskie tradycje bożonarodzeniowe i noworoczne są gwarne i wesołe. Zachęcają do zabaw całe rodziny i społeczności. Coraz częściej wracają do naszej kultury nie tylko jako element folkloru, ale żywe zwyczaje
Nasi uczniowie o tych tradycjach opowiedzieli w swoich pracach plastycznych.
