Bòrowô Cotka,– kaszubski dobrotliwy duch borów i opiekunka leśnej zwierzyny. Rozdaje zagubionym dzieciom zabawki, cukierki i orzechy oraz ochrania je przed czarownicami. Ludzi niszczących drzewa i płoszących zwierzynę leśną potrafiła zamienić w jałowiec.
Kaszubi wyobrażają sobie Borową Ciotkę jako miłą staruszkę w stroju będącym jakby odbiciem boru, którego jest panią i opiekunką, mianowicie nosi szatę czerwoną jak pień sosny i zielony pas z igliwia. Czoło jej zdobi rodzaj diademu z szyszek. Na lewej ręce dźwiga kosz z owocami leśnymi, w prawej trzyma kij, którym się podpiera. Niekiedy w drodze po lesie towarzyszą jej sarny – czyli borowe kozy.
Na lekcjach języka kaszubskiego uczniowie klasy III i IV zapoznali się z legendą Alojzego Nagla pt.” Borowa Ciotka”. Postać tę przedstawili na pracach plastycznych, które wykonali podczas zajęć. Kolejne kaszubskie duchy wkrótce zaprosimy na zajęcia.
